Zadumane w czasie

Spotykamy się z nimi wszędzie, w parkach, na ulicach, w lesie właściwie są obecne w naszym życiu.Nie zwracamy na nie uwagi, oglądamy, robimy zdjęcia i idziemy dalej.Nie zastanawiamy się dlaczego tam się znalazły, co upamiętniają. Dlaczego akurat w tym miejscu. Wiecie już o czym chciałam Wam dzisiaj opowiedzieć?

Pewnie nie otóż o napotkanych pomnikach na mojej drodze życiowej. Jeden z nich był szczególny. Przechodziłam tamtędy wielokrotnie i nigdy nie przykuł mojej uwagi aż któregoś dnia wychodząc z bocznej ulicy spojrzałam na budynek który stał przede mną i jakież było moje zdziwienie, co ujrzały moje oczy?

W głębi następnej uliczki dokładnie na tyłach domu który przykuł moją uwagę stał mur.Nic szczególnego mur jak mur ale w pewnym momencie mur się załamywał i było w tym miejscu coś co wyglądało jak niecka lub wanna.

Nad nią zaś były trzy postacie, podeszłam bliżej i zaczęłam się przyglądać i oglądać te postacie. Stanęłam i nie wierzyłam że tyle razy tamtędy przechodziłam robiłam zdjęcia i nie zwróciłam na niego uwagi.Dlaczego?

Nie wiem i nie umiem sobie na to pytanie odpowiedzieć a dlaczego akurat wtedy zwróciłam uwagę akurat w tamten dzień? dlaczego stanął mi na drodze i nie dał przejść obojętnie? Akurat 16-02-2016 roku? Naprawdę nie wiem ale ... do rzeczy.

Zrobiłam zdjęcia każdej osób z osobna i razem.Zobaczcie jaki mają wyraz twarzy, jak trzymają ręce i skąd wychodzą. 

Nie potrafię tego wyrazu twarzy opisać.

Mogę tylko napisać że symbolizują społeczność żydowską w mieście na pograniczu Francji i Niemiec Saarluis. W tym miejscu gdzie znajduje się ów pomnik była kiedyś synagoga i te postacie między innymi mają to upamiętniać.

dziewczynka jeszcze dziecko niby uśmiechniętą ma twarz a jednak oczy mówią zupełnie coś innego.

 kobieta może matka tej dziewczynki, może to jej dziecko nie wiadomo, jedno jest wiadome ich wyraz twarzy wyraża smutek, a ręce ręce proszą o co?

nic dodać nic ująć ten mężczyzna wyraża całą tragedię ludzi.

i ostatnie zdjęcie pomnik w całości.

Chciałam jeszcze napisać swoją refleksję ale ją pozostawiam każdemu z Was.